شعار پرچم حضرت مهدي عج

گويا قائم اهل بيتم (ع) را مي بينم که وارد نجف مي شود و هنگامي که به بالاترين نقطه نجف رسيد، پرچم رسول خدا (ص) را مي گشايد. زماني که پرچم باز شدفرشتگاني که در جنگ بدر حضور داشتند بر او فرود مي آيند.

هر حکومتي داراي بیرق و نشانه ویا پرچمی است که به وسيله آن شناخته مي شود. انقلاب جهاني حضرت مهدي (عج) نيز پرچم خاصي دارد و بر آن شعاري نقش بسته است. از روايات اسلامي ـ اعم از شيعه و سني ـ استفاده ميشود که پرچم پرافتخار حضرت مهدي (عج) هنگام ظهور، همان پرچم حضرت رسول الله (ص) است.

امام صادق (ع) فرمود: «مَعَهُ رَايَهُ رَسُول اللّه صلى الله عليه وآله». آنگاه حضرت در پاسخ شخصى که پرسيد: آيا نزد او است يا اينکه براى او آورده مىشود؟ فرمود: «بلکه جبرئيل آن را خواهد آورد». بعد از آن ايشان فرمود: «با آن پرچم بر هيچ [قوم ستمگرى] نمى گذرد، مگر آنکه خداوند آنها را هلاک مى سازد».

شبيه همين روايت از امام سجاد (ع) نيز نقل شده است.

اهميت اين امر به قدرى زياد است که در غيبت نعمانى بابى تدوين شده با اين عنوان که پرچم پيامبر بعد از جنگ جمل، هرگز باز نخواهد شد؛ مگر به دست قائم (ع).

امام صادق (ع) درباره آن پرچم به ابوبصير فرمود:

«يا اَبا مُحَمَّدٍ ما هِىَ وَاللَّهِ قُطْنٌ وَلاکَتانٌ وَلاقَزٌّ وَلاحَريرٌ. قُلْتُ: فَمِنْ اَىِّ شَىْءٍ هِىَ قالَ مِن وَرَقِ الجَنّهِ نَشَرَها رَسُولُ اللّهِصلى الله عليه وآله يَومَ بَدرٍ ثُمَّ لَفَّها وَدَفَعَها اِلَى عَلىٍعليه السلام فَلَمْ تَزَلْ عِنْدَ عَلىٍّ حَتَّى اِذا کانَ يَوْمَ البَصْرَهِ نَشَرَها اَميرُالمُؤمِنينَ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيهِ ثُمَّ لَفَّها وَهِىَ عِندَنا هُناکَ لا يَنْشُرُها اَحَدٌ حَتَّى يَقُومَ القائِمُ فَاِذا هُوَ قامَ نَشَرَها…»

«اى ابامحمد! به خدا قسم آن پرچم نه از پنبه است و نه از کتان و نه از ابريشم و نه از حرير، عرض کردم: پس از چه چيزى است؟ فرمود: از ورق (برگ) بهشتى است. رسول خدا (ص) در روز بدر آن را برافراشت، و بعد آن را در هم پيچيد و به على (ع) داد. پس همچنان نزد على (ع) بود تا هنگامى که روز بصره فرا رسيد، آن را برافراشت. پس خداوند پيروزى را نصيب او ساخت. سپس آن حضرت آن را در هم پيچيد و آن اينجا نزد ما است. هيچ کس آن را نخواهد گشود تا آن گاه که قائم (ع) قيام کند و چون او قيام نمود، آن را برخواهد افراشت.».

و از اميرالمؤمنين على (ع) روايت شده، آنگاه که حضرت مهدى (ع) پرچم خويش را به اهتزاز درآورد, بين مشرق و مغرب براى او روشن خواهد شد. «اِذا هَزَّ رايَتَهُ اَضاءَ لَها ما بَيْنَ المَشْرِقِ وَالمَغْرِبِ»

«ان مع المهدي (ع) رايه النبي صلى الله عليه وآله »

«مع المهدي رايه رسول الله صلى الله على وسلم المغلبه، ليتني أدرکته و أنا أصدع»

الفضل، عن محمد بن علي، عن محمد بن سنان، عن حي بن مروان، عن علي بن مهزيار (قال): قال أبو جعفر عليه السلام (کأني بالقائم يوم عاشوراء يوم السبت قائما بين الرکن والمقام، بين يديه جبرئيل ينادي: البيعه لله، فيملؤها عدلا کما ملئت ظلما وجورا

امام جواد (ع) فرمود:«گويى مي­ نگرم که قائم عليه­ السلام، ميان رکن و مقام ابراهيم در مسجدالحرام ايستاده است و در آغاز قيام, جبرئيل فرشته امين وحى، در برابر او قرار گرفته و ندا ميدهد که «اَلبَيْعهُ للّه» هر کس مي ­خواهد براى خدا بيعت کند بشتابد و با حجت خدا بيعت نمايد. پس در آن هنگام، پيروان او از اقصي نقاط گيتي به سوي او مي شتابند، تا اين‌که با آن حضرت بيعت کنند. پس خداوند به وسيله او زمين را پر از عدل و داد مي سازد؛ آنسان که پر از ظلم و جور شده است.ينادى باسم القائم (عليه السلام) في ليله ثلاث وعشرين ويقوم في يوم عاشوراء، وهو اليوم الذي قتل فيه الحسين بن علي (عليهما السلام) لکأني (به) في يوم السبت العاشر من المحرم قائما بين الرکن والمقام، جبرئيل (عليه السلام) عن يمينه ينادي البيعه لله، فتصير إليه شيعته من أطراف الارض تطوى لهم طيا حتى يبايعوه، فيملؤ الله به الارض عدلا کما ملئت جورا وظلما

” آنهايي که اسلامِ جهاني را انتظار دارند بايد منتظر وجود مبارک وليّ عصر باشند؛ حضرت که آمد کلّ جهان پرچمش يکي است و در چهره پرچم وجود مبارک وليّ عصر نوشته است: «البيعه لله»؛ يعني مؤمنان پيمان ياري به خاطر خدا مي بندند و پس از آن اسلام در همه جا گسترده مي شود: لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ کُلِّهِ؛ تا (اسلام) بر همه دين ها ظاهر شود، (اگرچه مشرکان اکراه داشته باشند. “

مراجع:

۱- ابن حماد: الفتن ص‌ ۲۱۳ و ۲۲۰ – حدثنا یحیى بن الیمان، عن قیس، عن عبد الله بن شریک قال: ولم یسنده إلى النبی صلى الله علیه وآله.

۲- ملاحم ابن طاووس: ص‌ ۶۱ ب‌ ۱۴۰ عن ابن حماد: وفیه “. المعلمه. وأنا جذع “.

۳- عرف السیوطی، الحاوی: ج‌ ۲ ص‌ ۷۵ أوله عن ابن حماد، عنه وفیه “. المعلمه “.

۴- القول المختصر: ص‌ ۲۴ ب‌ ۳ ح‌ ۳۵ کما فی عرف السیوطی، مرسلا.

۵- برهان المتقی: ص‌ ۱۵۲ ب‌ ۷ ح‌ ۲۴ عن عرف السیوطی: وفیه “. المخمله “

۶- معجم أحادیث الإمام المهدیع, الشیخ علی کورانی, ج ۱ ص ۲۲۲
۱- الارشاد شیخ مفید: ج ۲ ص‌ ۳۷۹ – الفضل بن شاذان، عن محمد بن علی الکوفی، عن وهب بن حفص، عن أبی بصیر قال قال أبو عبد الله علیه السلام

۲- النعمانی: ص‌ ۲۸۲ ب‌ ۱۴ ح‌ ۶۸ – حدثنا أبو سلیمان أحمد بن هوذه الباهلی، قال: حدثنا إبراهیم بن إسحاق النهاوندی قال: حدثنا عبد الله بن حماد الانصاری، عن أبی بصیر، عن أبی عبد الله علیه السلام أنه قال: یقوم القائم یوم عاشوراء).

۳- الرساله العزیه، للمفید: على ما فی ملاحم ابن طاووس.

۴- غیبه الطوسی: ج ۱ ص‌ ۴۵۳ / ۴۵۹ – أوله، کما فی الارشاد بتفاوت یسیر، عن الفضل بن شاذان، إلى قوله (ویقوم یوم عاشوراء یوم قتل فیه الحسین بن علی (علیهما السلام).

۵-روضه الواعظین , محمد فتال نیشابوری, ج ۱ ص ۲۶۳, ما فی الارشاد، بتفاوت یسیر، مرسلا، وفیه (.. جبرئیل بین یدیه).

۶- إعلام الورى: ص‌ ۴۳۰ ب‌ ۴ ف‌ ۲ – کما فی الارشاد، عن الفضل بن شاذان، وفیه (.. فی یوم ست وعشرین من شهر رمضان.. ینادی بالبیعه لله).

۷- ملاحم ابن طاووس: ص‌ ۱۹۴ – کما فی النعمانی، مرسلا، وقال (فصل: ورأیت فی مجلد أوله الرساله العزیه للمفید رحمه الله فی آخره أخبار وحجابات منها بإسناد أصحابنا عن الصادق علیه السلام قال)

۸- کشف الغمه , ابن ابی الفتح : ج‌ ۳ ص‌ ۲۶۱ – عن الارشاد. وفی: ص‌ ۳۲۴ – عن إعلام الورى.

۹- المستجاد من الارشاد -المجموعه , حسن بن یوسف الحلی (علامه حلی) , ج ۱ , ص ۲۶۳ (قرن ۷ ه.ق)

۱۰- الفصول المهمه فی معرفه الائمه: ج ۲ ص‌ ۱۱۳۲ – کما فی الارشاد بتفاوت عنه ظاهرا، مرسلا، وفیه (.. وشخص قائم على یده ینادی البیعه البیعه.. ثم یسیر من مکه حتى یأتی الکوفه.. فیصیر إلیه أنصاره فینزل نجفها على (کذا) ثم یفرق الجنود منها إلى الامصار).

۱۱- الصراط المستقیم, علی ابن یونس عاملی: ج‌ ۲ ص‌ ۲۵۰ ب‌ ۱۱ ف‌ ۹ – عن الارشاد، مع نقص بعض ألفاظه.

۱۲- إثبات الهداه: ج‌ ۳ ص‌ ۵۱۴ ب‌ ۳۲ ف‌ ۱۲ ح‌ ۳۵۲ – عن غیبه الطوسی. وفی: ص‌ ۷۲۹ ب‌ ۳۴ ف‌ ۶ ح‌ ۶۶ – عن غیبه الطوسی.

۱۳- حلیه الابرار: ج‌ ۲ ص‌ ۶۱۴ – ۶۱۵ ب‌ ۳۲ – عن النعمانی.

۱۴- البحار: ج‌ ۵۲ ص‌ ۲۹۷ ح‌ ۵۶ – عن النعمانی.

۱۵- بشاره الاسلام: ص‌ ۱۸۵ – ۱۸۶ ب‌ ۴ – عن الارشاد.

۱۶- منتخب الاثر: ص‌ ۴۴۸ ف‌ ۶ ب‌ ۴ ح‌ ۶ – عن غیبه الطوسی. وفی: ص‌ ۴۶۴ ف‌ ۶ ب‌ ۹ ح‌ ۲ – عن الارشاد

۱۷- معجم أحادیث الإمام المهدیع , شیخ علی کورانی , ج ۳ ص ۴۸۹

۱۸- مستدرک سفینه البحار , الشیخ علی النمازی , ج ۱۰ , ص ۵۱۵

۱۹- موسوعه الإمام الجواد, السید الحسینی القزوینی, ج ۱ ص ۵۶۸

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: